Onderzoeken

Ascites is de ophoping van vocht in de buikholte, wat leidt tot een opgezwollen en gespannen buik. Dit kan verschillende oorzaken hebben, zoals leverziekten, hartfalen of kanker.

Een coloscopie is een onderzoek waarbij de arts de binnenkant van de dikke darm en het laatste deel van de dunne darm bekijkt met een flexibele buis met camera (endoscoop).

Een EMR (Endoscopische Mucosale Resectie) is een onderzoek waarbij met een endoscoop letsels in het slijmvlies veilig worden verwijderd zonder operatie. De ingreep gebeurt via de mond of de aars, zonder littekens.

Dit onderzoek beoordeelt de galwegen en alvleesklierafvoergang met een endoscoop en röntgenfoto’s. Via de mond wordt een buis ingebracht om de kanalen te bekijken, kleurstof in te spuiten, galstenen te verwijderen, vernauwingen te openen, of stents te plaatsen.

ESD (Endoscopische Submucosale Dissectie) is een techniek waarbij met een endoscoop oppervlakkige letsels in het slijmvlies van de dikke darm veilig en zonder operatie worden verwijderd.

Dit onderzoek gebruikt een endoscoop om oppervlakkige letsels in het slijmvlies van de slokdarm of maag veilig te verwijderen zonder operatie en littekens.

Een echo-endoscopie combineert echografie en endoscopie om de slokdarm, maag, alvleesklier, galkanalen en omliggende organen te onderzoeken. Een flexibele slang met camera geeft gedetailleerde beelden en kan, indien nodig, weefselstalen nemen voor verder onderzoek.

Met elastografie, zoals Fibroscan of ShearWave, wordt de elasticiteit van de lever gemeten om schade of vervetting vast te stellen. Hoge waarden wijzen op minder elasticiteit en meer leverbeschadiging.

Een arts onderzoekt de dunne darm met een flexibele endoscoop via de mond of anus om ontstekingen, poliepen, bloedingen of gezwellen te zien en indien nodig behandelingen uit te voeren.

Een gastroscopie is een onderzoek waarbij de arts de slokdarm, maag en twaalfvingerige darm bekijkt met een flexibele buis met camera (endoscoop). Het kan met keelverdoving, sedatie of volledige narcose.

Een leverbiopsie is het verwijderen van een stukje leverweefsel voor verder onderzoek. Dit kan via een huidprik (percutaan) of via de bloedvaten (transjugulair) worden uitgevoerd.

Een voedingssonde wordt via de buik geplaatst voor langdurige sondevoeding. De PEG-sonde heeft plaatjes voor bevestiging; de PEXACT-sonde gebruikt een ballon en is geschikt bij vernauwingen.

Een minimaal invasieve endoscopische behandeling voor bewegingsstoornissen van de slokdarm, zoals achalasie, waarbij de arts de slokdarmspier behandelt zonder insneden in de huid.

Proctologisch onderzoek bekijkt de binnenkant van de anus en endeldarm. Dit onderzoek helpt bij het opsporen van aandoeningen zoals aambeien, fissuren of andere rectale problemen.

Dit behandelt afwijkend Barrett-weefsel in de slokdarm door de bovenste laag kort te verhitten. Dit voorkomt verdere evolutie naar kanker en bevordert genezing.

Een sigmoïdoscopie onderzoekt de endeldarm en het laatste deel van de dikke darm met een flexibele buis met camera. Dit onderzoek gebeurt meestal zonder verdoving, tenzij vooraf anders besproken.

Slokdarmmanometrie is een onderzoek waarbij de druk en bewegingen van de slokdarm worden gemeten. Een dun buisje, de manometriekatheter, wordt via de neus ingebracht tot in de slokdarm.

Een buisje dat wordt geplaatst om het bloedvat aan de ingang van de lever te verbinden met het bloedvat aan de uitgang.

De dunnedarmvideocapsule onderzoekt de dunne darm met een kleine camera in een 15 mm capsule. U slikt de capsule door, die foto’s maakt en deze via een draagbaar toestel opslaat. De capsule verlaat het lichaam meestal binnen 3 tot 30 uur via de ontlasting.