Galblaasontsteking

Een galblaasontsteking is een ontsteking van de galblaas. De galblaas is een tijdelijke opslagplaats van galvloeistof. Galvloeistof wordt aangemaakt door de lever. Via galkanaaltjes komt de galvloeistof in de galblaas terecht. Daar wordt de galvloeistof opgeslagen. Als je vet hebt gegeten, krijgt de galblaas een signaal om samen te trekken. Door de samentrekkingen wordt galvloeistof afgegeven aan de galwegen. De galvloeistof komt via de galwegen in de dunne darm, waar het nodig is voor de vetvertering. Een plotseling optredende en eenmalige ontsteking noemt men een acute galblaasontsteking. Wanneer de ontsteking regelmatig terugkomt of langdurig aanwezig blijft dan spreekt men van een chronische galblaasontsteking.

In het begin is vooral sprake van een hevige, aanhoudende pijn in de rechterbovenbuik. De pijn neemt vaak toe bij diep ademhalen en kan uitstralen naar het rechter schouderblad. Kenmerkend is ook de scherpe pijn die de patiënt voelt als de arts op de rechterbovenbuik drukt.

Naast pijn komen klachten als misselijkheid en braken veel voor. Een deel van de patiënten heeft koorts of verhoging. Ontkleurde ontlasting en een donkere urine zijn signalen dat de galwegen zijn afgesloten. 

Een ontsteking van de galblaas ontstaat vrijwel altijd door een galsteen die de af- en aanvoer van galvloeistof naar de galblaas afsluit. Bij slechts 5% van de mensen met een galblaasontsteking is er een andere oorzaak. Dit kan een infectie zijn als gevolg van een operatie, een zware verwonding of verbranding.

De diagnose wordt vaak gesteld op basis van het klachtenpatroon in combinatie met bloedonderzoek. Bloedonderzoek kan gedaan worden om te onderzoeken of er sprake is van een infectie/ontsteking. Daarnaast kan bloedonderzoek naar de leverfuncties een verminderde afvoer van galvloeistof aantonen. In het bloed is dan bijvoorbeeld een verhoogd gehalte bilirubine te zien.

Echografie (echo)

Galstenen die in de galblaas of galwegen zitten, zijn aan te tonen met een echo. Ook een verdikking van de wand van de galblaas, als gevolg van een ontsteking, is te zien op een echo. Een echo is beeldvormend onderzoek, waarbij gebruik gemaakt wordt van geluidsgolven. Soms geeft een echo niet voldoende duidelijkheid. In dat geval kan een CT-scan of MRI-scan gedaan worden. Dit zijn beeldvormende onderzoeken, waarbij nauwkeurige afbeeldingen (in doorsneden of ‘plakjes’) van de galblaas en lever gemaakt worden.

Operatie

De behandeling bestaat in principe uit het operatief verwijderen van de galblaas en de galstenen. Een operatie is soms niet mogelijk bij een acute ontsteking. In dat geval wordt u in het ziekenhuis opgenomen en krijgt je meestal antibiotica en pijnstillers. Als de aanval afneemt, kan zo nodig de operatie alsnog plaatsvinden. Het verwijderen van de galblaas (galblaasresectie) kan via een kijkoperatie (laparoscopie) gedaan worden of via een open buikoperatie (met een wat grotere insnede).

ERCP (Endoscopisch Retrograde Cholangio- en Pancreaticografie)

Galstenen die in de galwegen zitten, kunnen soms verwijderd worden door middel van een ERCP ( een kijkonderzoek van de galwegen). Dit is een endoscopie van de galwegen, waarbij de arts kleine ingrepen kan uitvoeren. Via de mond, slokdarm, maag en twaalfvingerige darm kan de arts met een flexibele slang (endoscoop) in de galwegen komen. Met behulp van een grijpertje op de endoscoop dat door de endoscoop kan worden opgevoerd, kan de arts galstenen weghalen.